Κι όμως! Έλληνας ηθοποιός στόλισε για πρώτη φορά χριστουγεννιάτικο δέντρο!

Ο λόγος για τον ηθοποιό Όθωνα Μεταξά που μετά από 16 ολόκληρα χρόνια, στόλισε για πρώτη φορά χριστουγεννιάτικο δέντρο στο σπίτι του.

Βρίσκεσαι μόνος σου στο σπίτι και περνάς την καραντίνα.

Ήταν μια πολύ καλή αφορμή, αυτή την περίοδο που βιώνουμε όλοι, να κάνουμε πράγματα που ποτέ δεν είχαμε ξανακάνει.

Τι έκανες τώρα που δεν είχες ξανακάνει ποτέ;

Γιο σπίτι μου, δεν είχα στολίσει ποτέ χριστουγεν­νιάτικο δέντρο.

Φέτος για πρώτη φορά στόλισες χριστουγεν­νιάτικο δέντρο;

Ναι, δεν είχα στολίσει ποτέ δέντρο στο δικό μου σπίτι. Στόλιζε μόνο η μητέρα μου… Φέτος στόλι­σα ένα, κι είναι πολύ ωραίο.

Όταν ήσουν μικρός, στο σπίτι σου, στολίζατε δέντρο;

Ναι, η μητέρα μου, αλλά 16 χρόνια στο σπίτι που έμενα μόνος μου στο Κέντρο, δεν είχα στολίσει ποτέ.

Γιατί όλα αυτά τα χρόνια δεν στόλιζες δέ­ντρο; Φέτος το έκανες λόγω της καταθλιπτι­κής ατμόσφαιρας του κορονοϊού;

Ίσως το έκανα γι αυτό, να πάω κόντρα σε αυτό που περνάμε.

Πως διακόσμησες το δέντρο σου, αγόρασες στολίδια ή τα έφτιαξες μόνος σου;

Αγόρασα στολίδια, αλλά δεν είναι κλασικό δέντρο, πράσινο φυσικό, γιατί δεν μου αρέσει καθόλου το φυσικό δέντρο μέσα στο σπίτι, το θεωρώ «φάουλ» μεγάλο, από ηθικής πλευράς. Όταν βλέπω φορτηγά ή σε διάφορα σημεία που έχουν έλατα, με παραπέμπουν σε… πτώματα, έτσι το εισπράττω, δε συνάδει καθόλου με το πνεύμα των Χριστουγέννων. Δεν έκανα κλασικό δέντρο, με μπάλες, έχει ιδιαίτερα στολίδια, διάφορες φιγούρες, σχέδια, πάπιες, πουλάκια, κύκνους, άμαξες, στοιχειά και ήρωες από παραμύθια της Ντίσνεϊ. Στόλισα μόνος μου το δέντρο.

Υπάρχει κάτι άλλο που έκανες μέσα στην καραντίνα που είχες να κάνεις χρόνια;

Δεν έχει αλλάξει κάτι ριζικά στην καθημερινό­τητα μου, είμαι αρκετά του “μέσα”. Βέβαια η αί­σθηση της απαγόρευσα και της προστασίας από τον κίνδυνο του κορονοϊού, είναι αγχωτικό και δημιουργεί δυσφορία. Το γεγονός ότι υπάρχει αυτή η απαγόρευση, η προσοχή, δημιουργεί μια άσχημη ενέργεια.

Αυτόν τον καιρό από πού λαμβάνεις συντρο­φικότητα;

Συντροφικότητα παίρνω από συγκεκριμένους ανθρώπους, φίλους, συγγενείς και συγκεκριμέ­νη… παρουσία. Αυτό είναι πολύ δύσκολο, ακόμα και με τους φίλους. Έχω φίλους που βιώνουν εντονότερα όλο αυτό, καθώς έχουν δικούς τους ανθρώπους που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες και υπάρχει φόβος όταν βρισκόμαστε, γιατί υπάρχει η αίσθηση, η σκέψη: «Κι αν τυχόν συμβεί; Αν είμαι εγώ εκείνος που θα κολλήσω ή κολλήσω τον άλλον;», σύμφωνα με το περιοδικό Λοιπόν.