Survivor: Ο Κοψιδάς μιλάει πρώτη φορά για τα χρήματα που πήρε από το παιχνίδι

Μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε και στα χρήματα που πήρε από το ριάλιτι επιβίωσης του ΣΚΑΙ.

Τι ανακάλυψες για τον εαυτό σου μέσα στο παιχνίδι;

Επειδή οι συνθήκες είναι σκληρές, όλα μεγεθύνονται. Ανακαλύπτεις ότι τα όρια και οι αντοχές που έχεις διευρύνονται συνεχώς. Ειδικά τον πρώτο καιρό, τρώγαμε κυριολεκτικά δύο κουταλιές ρύζι την ημέρα ο καθένας. Η καρύδα ήταν μεν άφθονη, είχε δε παρενέργειες στο έντερο. Έχοντας αυτή την πείνα, λοιπόν, κάνεις συνεχώς αγωνίσματα, όπου, ενώ νομίζεις ότι θα πέσεις κάτω, βλέπεις τελικά ότι έχεις αποθέματα ενέργειας.

Δηλαδή, οι συνθήκες επιβίωσης είναι οριακές;

Όλοι έχουμε ακούσει ιστορίες για την πείνα στην Κατοχή. Προσωπικά, ακόμα κι όταν άκουγα σοκαριστικές διηγήσεις, δεν μπορούσα να συνδεθώ. Πλέον, όμως, έχω το βίωμα, γνωρίζω ακριβώς τι σημαίνει να πεινάς. Είναι σαν να βρίσκεσαι σε κατάσταση πολέμου.

Τι σκέφτεσαι όταν πεινάς; Πώς είναι η καθημερινότητά σου σε μια τέτοια συνθήκη;

Βάζεις το μυαλό σου να δουλέψει όσον αφορά την επιβίωση. Δεν προλαβαίνεις να σκεφτείς πολλά πράγματα. Οι πιο δύσκολες ημέρες ήταν οι κενές, όταν δεν είχαμε αγωνίσματα, γιατί δεν περνούσαν με τίποτα. Όλες τις υπόλοιπες ήμασταν σε μετακίνηση. Μας μετέφεραν με τη βάρκα στο αγώνισμα, που διαρκούσε ορισμένες ώρες. Όταν επιστρέφαμε, έπρεπε να πάμε στο συμβούλιο. Είχαμε να διεκπεραιώσουμε διάφορα πράγματα, οπότε περνούσε η μέρα.

Τι διδάχθηκες από την εμπειρία του Survivor;

Πόσο ευγνώμονες οφείλουμε να είμαστε για όσα έχουμε στη ζωή μας. Πολλές φορές τα θεωρούμε δεδομένα, δεν τους δίνουμε σημασία και κυνηγάμε εκείνα που δεν έχουμε κατακτήσει. Αυτές τις σκέψεις τις είχα και πριν από Survivor αλλά πλέον είναι η βίβλος μου.

Ποια ζητούμενα κυνηγούσες στη ζωή σου;

Οι άνθρωποι επικεντρωνόμαστε σε όσα μας λείπουν. Ήθελα περισσότερα χρήματα και να κάνω μεγαλύτερους ρόλους ή σινεμά στο εξωτερικό, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι σταμάτησα να τα επιθυμώ. Απλώς, άλλαξε η προσέγγισή μου. Έχουμε εκατομμύρια λόγους να είμαστε ευγνώμονες κάθε πρωί που ξυπνάμε, έχουμε υπεραφθονία στη ζωή μας. Δεν χρειάζεται να φτάσουμε στο σημείο του να μην έχουμε τίποτα για να εκτιμήσουμε όσα μας δόθηκαν. Συνειδητοποίησα επίσης πόσο σημαντικό είναι να λέμε στους δικούς μας ανθρώπους ότι τους αγαπάμε, τους ευχαρισιούμε που είναι δίπλα μας και χαιρόμαστε για αυτό που μοιραζόμαστε μαζί τους. Γιατί τελικά τίποτα δεν είναι δεδομένο.

Εσύ εξέφραζες τα συναισθήματα σου στους δικούς σου ανθρώπους πριν από αυτή την εμπειρία;

Ναι. Είμαι πολύ ανοιχτός, πάντα εκφράζω τα συναισθήματά μου, και τώρα ακόμα περισσότερο. Εύχομαι να τελειώσει η πανδημία για να μπορούμε να αγκαλιαζόμαστε καθώς είμαι άνθρωπος της επαφής.

Έμεινες για τρεις μήνες στο παιχνίδι. Ακούστηκε ότι οι διάσημοι παίκτες παίρνατε σχεδόν 6.000 ευρώ την εβδομάδα.

Μπορώ να μιλήσω μόνο για τα χρήματα που έλαβα ο ίδιος. Δεν ξέρω τι συμφωνίες έκαναν οι συμπαίκτες μου. Το ποσό που πήρα είναι εξαιρετικό για την εποχή που ζούμε, όπως επίσης και ένα πολύ ισχυρό κίνητρο για να πάω στον Άγιο Δομίνικο.

Υπάρχουν δυο παίκτες που γνώρισες στο «Survivor» και θα κρατήσεις στη ζωή σου;

Είναι παραπάνω από δύο. Υπάρχουν ορισμένα παιδιά με τα οποία είμαι σχεδόν σίγουρος ότι θα κάνουμε παρέα. Λατρεύω τον Ηλία Μπόγδανο, ενώ ο Παύλος Γαλακτερός είναι επίσης υπέροχο πλάσμα. Με τον Κόρο και τον Γιώργο Ασημακόπουλο ήρθαμε πολύ κοντά. Με την Καρολίνα θα μπορούσα, επίσης να κάνω παρέα. Με την Κάτια Ταραμπάνκο ταξιδέψαμε μαζί, κάναμε πολύ ωραίες συζητήσεις και στηρίξαμε ο ένας τον άλλο. Ήταν πολύ καλή παίκτρια, αλλά, δυστυχώς, έφυγε πολύ νωρίς από το παιχνίδι, θα μπορούσε να φτάσει πολύ μακριά, δεν άντεξε όμως. Η Κάτια είναι ένας πολύ δικός μου άνθρωπος και το πρώτο άτομο που είδα βγαίνοντας από το «Survivor».

Σου έλειπε το ερωτικό σκέλος;

Γενικά αγαπώ πολύ το σεξ. Όμως, στους τρεις μήνες που ήμουν στο παιχνίδι, δεν το σκέφτηκα ούτε μία στιγμή. Ήταν οριακές οι συνθήκες που ζούσαμε, η πείνα που νιώθαμε. Επίσης, αισθανόμουν βρόμικος. Πλενόμασταν με θαλασσινό νερό και όχι πάντα. Υπήρχαν φορές που, λόγω των αγωνισμάτων, διανυκτερεύαμε σε ένα πρόχειρο κατάλυμα μέσα στη η ζούγκλα, δίπλα σε ένα ποτάμι. Παίζαμε ένα αγώνισμα με λάσπες, ξεπλενόμασιαν στα νερά του αγωνίσματος και κοιμόμασταν έτσι. Οπότε, πώς να υπάρχει διάθεση για σεξ;

Όταν επέστρεψες στην Αθήνα;

Τις πρώτες δύο εβδομάδες ήμουν σαν φυτό, δεν είχα επαφή με το περιβάλλον. Τις πρώτες δύο ημέρες που ήμουν στο ξενοδοχείο, έτρωγα απίστευτες ποσότητες, σαν να μην υπήρχε αύριο. Ήμουν έτοιμος να σκάσω. Τις στιγμές που δεν έτρωγα, παρατηρούσα τον κόσμο. Η ψυχή μου ήταν ακόμη μέσα στο παιχνίδι. Ήταν πολύ έντονο αυτό που έζησα. Σκεφτόμουν «το βίωσα όλο αυτό ή το ονειρεύτηκα;». Ήμουν σε μια παράξενη φάση, μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας. Χρειάστηκα δύο εβδομάδες για να επανέλθω στον πολιτισμό. Εκεί ενσωματωθήκαμε με τη φύση. Θυμάμαι που περπατούσα στη ζούγκλα έπειτα από ένα μήνα, ξυπόλυτος, μέσα στα αγκάθια, με τσιμπούσαν σφήκες και δεν καταλάβαινα τίποτα. Μου άρεσε τόσο πολύ που ήμουν μέσα στη φύση, είπε ο Γιώργος Κοψιδάς στο Hello.